Πέμπτη 16 Μαρτίου 2017

Αναμνήσεις της Άνοιξης


Η Άνοιξη μού θυμίζει πάντα την παλιά μου γειτονιά. Τις βόλτες στο γειτονικό πάρκο που τέτοια εποχή είναι πλημμυρισμένο από τις μυρωδιές των λουλουδιών στα γύρω παρτέρια.

Τις κοπάνες από το σχολείο για καφέ στη διπλανή συνοικία. Τις κουβέντες στα σκαλάκια των σπιτιών μας, αφού τότε υπήρχαν παντού μονοκατοικίες, καταναλώνοντας τόνους από σποράκια γελώντας με τις ιστορίες τρόμου που λέγαμε.

Μόλις άρχιζε να μεγαλώνει η μέρα ήμασταν αγκαλιά με μια μπάλα, αφού κορίτσια κι αγόρια παίζαμε στο δρόμο ποδόσφαιρο, μήλα, κορόιδο. Και φυσικά κρυφτό στις γύρω προσφυγικές πολυκατοικίες.

Ποτέ δεν μας έφταναν τα τελευταία πέντε λεπτά που μας έδιναν διορία οι γονείς μας.

Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε, όμως κάθε χρόνο τέτοια εποχή έρχονται στη θύμηση του νου άνθρωποι που έφυγαν για πάντα. Οι φωνές τους, οι αγκαλιές τους...

Και εικόνες από παιχνίδια και νεανικούς έρωτες που δεν ξεχάστηκαν ποτέ.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου