γράφει η Ζωή Χατζηθωμά
Χριστέ μου, έρχονται... έρχονται και δεν έχω προλάβει ούτε να μαγειρέψω, ούτε να φτιάξω τα μαλλιά, σαν τη θεια μου τη Βασίλω στο χωριό με το τσεμπέρι θα είμαι.
Πώς να εμφανιστώ εγώ μπροστά της; Αυτή
στην τρίχα, με το ταγιεράκι της, με τις φιρμάτες της γόβες, το τσαντικό, τα μαύρα της γυαλιά και δε συμμαζεύεται!