Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2017

Νυχτερινή μεταλαβιά

γράφει η Ζωή Χατζηθωμά

Τελευταίες ώρες του χρόνου και ο νους μου πηγαίνει στους άστεγους, στους άπορους, στους πρόσφυγες, στους φυλακισμένους, στους αρρώστους, στα παιδιά που νοσηλεύονται
και στις μάνες πάνω από το κεφάλι τους.

Τακτοποιώ διάφορα μέσα στο σπίτι, κοιτάζω την κόρη μου να κάνει γκριμάτσες αστείες... τάξη στη γενικότερη αταξία, όταν το βλέμμα μου πέφτει σε μια δήλωση του σκληρού και αδίστακτου Σόιμπλε και σε σχόλια των εγχώριων φρούτων της δημοσιογραφίας να τον σιγοντάρουν, με το αζημίωτο βεβαίως βεβαίως, πιστοί πάντα στις επιταγές των μεγαλοσυμφερόντων. Γελάω, για να μη χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο. "Ψυχραιμία, όλα θα πάνε καλά..." ψελλίζω.

Κάηκε κάδος ανακύκλωσης στη Βούλα από αναμμένη στάχτη

του Γιώργου Λαουτάρη


Ένας από τους κινδύνους της αλόγιστης χρήσης τζακιών ήρθε στην επιφάνεια την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στη Βούλα.

Συγκεκριμένα, στα Πηγαδάκια της Βούλας κάποιος κάτοικος έβαλε τη στάχτη από το τζάκι του εντός του πλαστικού κάδου ανακύκλωσης, ο οποίος λίγο αργότερα πήρε φωτιά και καταστράφηκε ολοσχερώς.

Αυτό ήταν το 2016. Άστο να φύγει...

γράφει η Ντίνα Μπατζιά

Η πιο ηλεκτρισμένη χρονιά που θυμάμαι, έφυγε. Αν είχε χιούμορ ο Ντάισεμπλουμ, θα πάγωνε το χρόνο ειδικά για την Ελλάδα. Μα ακόμη κι αυτός ζορίζεται από τους
συσχετισμούς στην Ευρώπη και διεθνώς, όπως διαμορφώνονται.

Κανείς μας δε ξέρει τι μας περιμένει. Αλλά μια νέα χρονιά χαράζει πάντα με την ελπίδα για το καλύτερο. Να θυμηθούμε το 2016 -αυτό που λέμε ανασκόπηση- και μετά να το αφήσουμε καλύτερα να πάει στο καλό...