Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

Τουρκία και Δημοκρατία

γράφει ο Ράουα Καρέμ *

Μαχήτρια Πεσμεργκά
Οι συλλήψεις των βουλευτών και συμπροέδρων του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP) Σελαχατίν Ντεμιρτάς και Φιγκέν Γιουκσεντάγ, αλλά και στελεχών των δημοκρατικών δυνάμεων στην 
Τουρκία και η συνέχιση αυτής της πολιτικής της κυβέρνησης του AKP του Ερντογάν, και όλες οι άλλες αντιδημοκρατικές και ανορθόδοξες πολιτικές κινήσεις του είναι σοβαρά ζητήματα δημοκρατίας, όχι μόνο για την Τουρκία αλλά γενικότερα για την Μέση Ανατολή.

Το ερώτημα είναι πού θέλει να οδηγήσει την Τουρκία ο Ερντογάν ακολουθώντας αντιδημοκρατικές πολιτικές!

Είναι γεγονός ότι γενικά η περιοχή βράζει, ότι όλα τα μέτωπα είναι ανοιχτά για όλους, ότι έχει αρχίσει η επιχείρηση ανακατάληψης της Μοσούλης και της Ράκα και γενικότερα ο Αγώνας κατά της τρομοκρατίας και όλες οι νέες εξελίξεις σηματοδοτούν αλλαγή των συσχετισμών στην περιοχή.

Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει ένα τεράστιο πολιτικό πρόβλημα και αυτό είναι το Κουρδικό Ζήτημα, το οποίο -όχι μόνον στην Τουρκία αλλά- στην Μέση Ανατολή παραμένει άλυτο αιώνες τώρα.

Είναι σημαντικό να θυμίσω κάποια παραδείγματα κατάλυσης της δημοκρατίας αλλά και γενοκτονίας των Κούρδων -ειδικά στην Τουρκία- που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν:

* Το 1935 όλες οι κουρδικές πόλεις στην Τουρκία αποκόπηκαν από κάθε σημάδι πολιτισμού και τα πολιτικά δικαιώματα αφαιρέθηκαν. Έτσι το βόρειο Κουρδιστάν έγινε ένα στρατόπεδο του τουρκικού στρατού.

* Το 1953 στο ΟΗΕ ο Τζαλάλ Μπαϊάρι, ο τότε πρόεδρος της δημοκρατίας της Τουρκίας, είπε ξεκάθαρα στους δημοσιογράφους ότι δεν υπάρχει κάτι που να λέγεται μειονότητα στην Τουρκία.

* Το 1959 η κυβέρνηση του Αντνάν Μντρίς απάντησε με έντονο και σκληρό τρόπο στις πολιτιστικές δραστηριότητες των Κούρδων συλλαμβάνοντας 49 Κούρδους συγγραφείς και καλλιτέχνες.

* Το 1961 όταν έπεσε η κυβέρνηση του Αντνάν από στρατιωτικό πραξικόπημα υπό ηγεσία του Στρατηγού Τζαμάλ Πουρσέλ επίσης συνεχίσθηκε η πολιτική γενοκτονίας των Κούρδων.

* Την περίοδο 1937 - 1965 η Τουρκία δεν επέτρεπε στους τουρίστες να πηγαίνουν στις νότιες περιοχές της, δηλαδή τις κουρδικές, με την δικαιολογία ότι είναι κλειστές στρατιωτικές περιοχές, και αυτό για να κρύψουν από τους αναλυτές και γενικά από τον κόσμο την γενοκτονία και την καταστροφή τού βορείου Κουρδιστάν.

* Στις 14/2/1967 η Τουρκία πέρασε τον νόμο 67635 περί παρακολούθησης πολιτιστικών δραστηριοτήτων στην Τουρκία, προκειμένου να εμποδίσει κάθε πολιτική και πολιτιστική δραστηριότητα των Κούρδων.

* Ανάμεσα στα έτη 1925 - 1950, 1960 - 1963, 1970 - 1974, το 1980 και στις αρχές του 2000 το Τουρκικό κράτος κήρυξε το Βόρειο Κουρδιστάν -σε 13 περιφέρειες- σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης.

* Το 1994 στο Βόρειο Κουρδιστάν, με την δικαιολογία ότι υπάρχουν ένοπλες δράσεις του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν, έκλεισαν 4000 σχολειά.

* Μόνο την περίοδο 1984 - 1996 τα έξοδα του πολέμου κατά του Βορείου Κουρδιστάν και των πολιτικών κινημάτων -και ειδικά το PKK-, ανέρχονται στα 40 εκατομμύρια δολάρια, και συνεχίζει μέχρι σήμερα να ξοδέψει αρκετά χρήματα για τους ίδιους σκοπούς .

Τώρα, ύστερα από το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου, ο πρόεδρος της Τουρκίας επιχειρεί με έναν έντονο τρόπο να περιορίσει ακόμη περισσότερο τις ελευθερίες μεθοδικά και με την σύλληψη των βουλευτών και συμπροέδρων του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP) Σελαχατίν Ντεμιρτάς και Φιγκέν Γιουκσεντάγ, καθώς και περίπου 19 ακόμη βουλευτών και αξιωματούχων του κόμματος, γεγονός που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στη Δύση, οι σχέσεις της οποίας με την Τουρκία είναι ήδη τεταμένες εξαιτίας τού περιορισμού των ελευθεριών που επιβάλλει στη χώρα ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Τονίζω ότι κάθε φορά που η Τουρκία εφάρμοσε ανάλογες πολιτικές έχει αποτύχει να επηρεάσει το κουρδικό απελευθερωτικό αγώνα και τώρα το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης συνεχίζοντας αυτήν την πολιτική το μόνο που πετυχαίνει είναι να δυναμώνει την φλόγα του κουρδικού απελευθερωτικού αγώνα - έτσι όμως σταματά ο ειρηνικός διάλογος για την επίλυση του ζητήματος με δημοκρατικό τρόπο.

Από την πλευρά όλων των κουρδικών πολιτικών δημοκρατικών δυνάμεων σε όλο το Κουρδιστάν έχουν γίνει προσπάθειες για την ειρηνική επίλυση του θέματος και θα συνεχίσουν να γίνονται. Είναι χαρακτηριστικές οι προσπάθειες του Κούρδου ηγέτη και προέδρου της Δημοκρατίας του Ιράκ Τζαλάλ Ταλαμπανί και ηγέτη του απελευθερωτικού αγώνα των Κούρδων, αλλά δυστυχώς η Τουρκία συνέχισε όπως βλέπουμε της πολιτικές αυτές για την καταστροφή του διαλόγου και της ειρηνικής - δημοκρατικής επίλυσης του κουρδικού ζητήματος στην Τουρκία.

Για να επιτύχει η δημοκρατία στην Μέση Ανατολή είναι πλέον ξεκάθαρο ότι θα πρέπει να λυθεί το κουρδικό ζήτημα επίσης οι λαοί της Μέσης Ανατολής να παίρνουν οι ίδιοι τις αποφάσεις για το μέλλον τους και το μοντέλο διακυβέρνησης επιθυμούν.

Θα πρέπει να επιταχυνθεί η ειρηνευτική διαδικασία και ο διάλογος για την επίλυση του ζητήματος και να απελευθερωθούν άμεσα όλοι οι βουλευτές και οι συμπρόεδροι, αλλά και όσοι πολιτικοί κρατούμενοι έχουν συλληφθεί το προηγούμενο διάστημα.

Τέλος ο Ερντογάν κάνει ό,τι κάνει δίχως εμπόδια! Οι δημοκρατικές δυνάμεις στην Τουρκία αλλά και στη Μέση Ανατολή είναι μόνες! Θέλουν πραγματική υποστήριξη των δημοκρατικών δυνάμεων από όλο τον κόσμο, αλλά και από την Ελλάδα. Με το να καταδικάσουμε μόνο ή να σιωπούμε δεν βοηθάμε.

Μην ξεχνάμε ότι οι μοναδικοί που καταπολέμησαν το σκοταδισμό του Ισλαμικού Χαλιφάτου και τους εχθρούς της δημοκρατίας από την αρχή ήταν μόνο οι δυνάμεις των Πεσμεργκά και του YPG (
Μονάδες προστασίας του Λαού).

* Ο Ράουα Καρέμ είναι στέλεχος της Patriotic Union of Kurdistan (PUK) και ζει στην Ελλάδα








Διαβάστε:
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου