του Θανάση Καρτερού
Για ξεκάθαρη προγραμματική, ιδεολογική και πολιτική υπεροχή του Αλέξη Τσίπρα έναντι του Κυριάκου Μητσοτάκη κάνουν λόγο σήμερα οι κυβερνητικές πηγές, εκφράζοντας την ικανοποίησή τους για την παρουσία του πρωθυπουργού κατά τη χθεσινή συζήτηση των πολιτικών αρχηγών.
Δηλαδή, σαν να λέμε, μιας κι ο Μητσοτάκης κέρασε χτες σοκολατάκια και τρούφες, γιατί κατατρόπωσε τον Τσίπρα, σκέφτηκαν εκεί στο Μαξίμου να μας κεράσουν μια νικητήρια διαρροή. Να έδιναν και καμιά πάστα οι «πηγές»...
Γιατί να χαίρονται όμως όσοι πεινούν για ψωμί και Δικαιοσύνη, αν ο Τσίπρας τον έκανε τρεις παράδες τον Μητσοτάκη; Διότι τον έκανε, κι ας κωλοχτυπιούνται τα παπαγαλάκια. Αλλά ήθελε πολύ για να το καταφέρει;
Γιατί να χαίρονται όμως όσοι πεινούν για ψωμί και Δικαιοσύνη, αν ο Τσίπρας τον έκανε τρεις παράδες τον Μητσοτάκη; Διότι τον έκανε, κι ας κωλοχτυπιούνται τα παπαγαλάκια. Αλλά ήθελε πολύ για να το καταφέρει;
Αυτός ο τύπος με το μπλε απαστράπτον κουστούμι και το χαμόγελο της κολυνός, που φοβόταν να πει το όνομα Παπασταύρος, έπαιζε με γελοιογραφίες, έπεφτε σε γκάφες, προσπαθούσε αγωνιωδώς να φανεί... μάτσο και αράδιαζε χαρακτηρισμούς, μπορεί να είναι το μέτρο της υπεροχής του δικού μας Τσίπρα; ΠΑΟΚ - Παμμητσοτακικός 6-0 και πανηγυρίζουμε;
Να λυπόμαστε πρέπει. Για τον ξεπεσμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που χειροκροτεί όρθια το απαστράπτον και λάλον κουστούμι. Και να θυμώνουμε πρέπει. Με τον ευτελισμό της κυρίαρχης ενημέρωσης, που εμφανίζει ως Καρπόζηλο τον καρπαζωμένο. Και να καγχάζουμε πρέπει. Για το μοσχαναθρεμμένο, που ασκείται στην αργκό, τρομάρα του. (Προκαλούσαμε στο γυμνάσιο έναν συμμαθητή μας, καλή του ώρα, από καλή οικογένεια: Βρίσε, βρε. Γκαμότι, έλεγε θυμωμένος όταν τον ζορίζαμε πολύ. Τάλε, κουάλε Κυριάκος...). Και κυρίως να απαιτούμε πρέπει.
Να απαιτούμε, μάλιστα. Πολύ περισσότερα από την «υπεροχή» έναντι του Μητσοτάκη. Γιατί ο Ρουπακιάς είναι σπίτι του. Γιατί, για να βρεις το δίκιο σου στα δικαστήρια ασπρίζουν τα μαλλιά σου. Γιατί στις φυλακές, σώσον, Κύριε. Γιατί η πεποίθηση ότι οι πλούσιοι γλιτώνουν και οι φτωχοί πληρώνουν παραμένει ατράνταχτη. Γιατί η κυρία Τσατάνη... σκεφτείτε να πέσετε στα εισαγγελικά της χέρια. Γιατί στη Δικαιοσύνη έχει κάτι αυγά νά, με το συμπάθειο, που γεννούν κάτι τέρατα νά, με το συμπάθειο. Γιατί η διαπλοκή... το κακό παραμονεύει και τη χώρα υπονομεύει.
Καμιά υπεροχή, κανενός, δεν υπάρχει ακόμα απέναντι σε όλα αυτά. Οι καλές προθέσεις, και οι αναμφισβήτητες βελτιώσεις, δεν αλλάζουν την αλήθεια: Θέλει ακόμα πολύ φως -και πολλή προσπάθεια- για να ξημερώσει...
η Αυγή
Να λυπόμαστε πρέπει. Για τον ξεπεσμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που χειροκροτεί όρθια το απαστράπτον και λάλον κουστούμι. Και να θυμώνουμε πρέπει. Με τον ευτελισμό της κυρίαρχης ενημέρωσης, που εμφανίζει ως Καρπόζηλο τον καρπαζωμένο. Και να καγχάζουμε πρέπει. Για το μοσχαναθρεμμένο, που ασκείται στην αργκό, τρομάρα του. (Προκαλούσαμε στο γυμνάσιο έναν συμμαθητή μας, καλή του ώρα, από καλή οικογένεια: Βρίσε, βρε. Γκαμότι, έλεγε θυμωμένος όταν τον ζορίζαμε πολύ. Τάλε, κουάλε Κυριάκος...). Και κυρίως να απαιτούμε πρέπει.
Να απαιτούμε, μάλιστα. Πολύ περισσότερα από την «υπεροχή» έναντι του Μητσοτάκη. Γιατί ο Ρουπακιάς είναι σπίτι του. Γιατί, για να βρεις το δίκιο σου στα δικαστήρια ασπρίζουν τα μαλλιά σου. Γιατί στις φυλακές, σώσον, Κύριε. Γιατί η πεποίθηση ότι οι πλούσιοι γλιτώνουν και οι φτωχοί πληρώνουν παραμένει ατράνταχτη. Γιατί η κυρία Τσατάνη... σκεφτείτε να πέσετε στα εισαγγελικά της χέρια. Γιατί στη Δικαιοσύνη έχει κάτι αυγά νά, με το συμπάθειο, που γεννούν κάτι τέρατα νά, με το συμπάθειο. Γιατί η διαπλοκή... το κακό παραμονεύει και τη χώρα υπονομεύει.
Καμιά υπεροχή, κανενός, δεν υπάρχει ακόμα απέναντι σε όλα αυτά. Οι καλές προθέσεις, και οι αναμφισβήτητες βελτιώσεις, δεν αλλάζουν την αλήθεια: Θέλει ακόμα πολύ φως -και πολλή προσπάθεια- για να ξημερώσει...
η Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου