Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

Η χρονιά που αλλάζει το μιντιακό τοπίο

της Αγγέλας Νταρζάνου

Με την ολοκλήρωση του μεγάλου μέρους της νομοθετικής παρέμβασης στο πεδίο των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας κλείνει το 2015 η κυβέρνηση, με δύο βασικές παρεμβάσεις,
που σηματοδότησαν την πολιτική της και φιλοδοξούν να βάλουν όρους στο μιντιακό τοπίο, έτσι ώστε να λειτουργεί όπως όλες οι επιμέρους αγορές.

Ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς και Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης, από κοινού με τον γενικό γραμματέα Ενημέρωσης Λευτέρη Κρέτσο, επεξεργάστηκαν το ρυθμιστικό πλαίσιο για τα Μέσα Επικοινωνίας, χωρίς χαριστικές ρυθμίσεις, αλλά με διαφάνεια και στόχο ισχυρή δημόσια τηλεόραση.

Η κυβέρνηση δεν έκρυψε "εκπλήξεις", ούτε αιφνιδίασε κανέναν.

Το μετέωρο «Βήμα» του νεοφιλελευθερισμού στην παιδεία

γράφει ο Χρήστος Πιλάλης *

To ότι οι κάθε είδους εξετάσεις στο σχολείο αποτελούν φραγμό για τα παιδιά των χαμηλότερων κοινωνικο-οικονομικών τάξεων, είναι αποδεδειγμένο από όλες τις επιστημονικές έρευνες που έχουν γίνει σε πανεπιστήμια ή ερευνητικά κέντρα σε όλο τον πλανήτη.

Οι εξετάσεις περιορίζουν την εκπαιδευτική διαδικασία σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, στο οποίο κυρίως οι έχοντες περισσότερη στήριξη με πρόσθετα αυτοχρηματοδοτούμενα μαθήματα (φροντιστήρια) θα καταφέρουν να διακριθούν.

Φυσικά πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις που σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να τεκμηριώσουν την «αξιοκρατική» λειτουργία των πάσης φύσεως εξετάσεων.

Μαγειρεύουμε και τρώμε μαζί στον δρόμο για να σπάσουμε τη ντροπή

«…Έχω μία αρχή: Δεν δέχομαι τίποτα από κάποιον που δεν έχει έρθει να δει τι κάνουμε. Για να δεχτώ μία προσφορά, πρέπει εκείνος που θέλει να βοηθήσει, να έρθει
οπωσδήποτε στη δράση, να συμμετέχει και στο τέλος να φάει από το ίδιο καζάνι που τρώμε όλοι -όσοι έχουν ανάγκη κι εγώ μαζί. Γιατί αυτό σημαίνει σεβασμός, αλληλεγγύη, αγάπη. ‘Ο Άλλος Άνθρωπος’ δεν έχει καμία σχέση με φιλανθρωπία, δεν έχει καμία σχέση με συσσίτιο (με τη σημερινή χρήση της λέξης, αφού ‘συσσίτιο’ δεν σημαίνει παρά, συντρώγω με έναν άλλο άνθρωπο) ή, με ελεημοσύνη…»

Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος μιλά στην Ειρήνη Ορφανίδου.

Το ντόμινο του Νότου

γράφει ο Νίκος Μωραΐτης

Όταν ο Τσίπρας, τον Ιούλιο, με την πλάτη στον τοίχο, έλεγε «η Ευρώπη θα αλλάξει», κανείς δεν τον πίστευε. Ίσως ούτε ο ίδιος τον εαυτό του. Κι όμως…

«Η Ευρώπη θα αλλάξει», έλεγε με τον έρπητα στα χείλη. Ιούλιος του 2015, και κάποιοι γελούσαν.

Κι εγώ έλεγα «ευσεβείς πόθοι», για να είμαι ειλικρινής. Για να δούμε όμως τι συνέβη μέσα σε ένα μόλις χρόνο, το 2015 που σε λίγο φεύγει.

Επίτηδες μπερδεμένοι

γράφει ο Niko Ago

Σε όλο τον κόσμο, τουλάχιστον σε όλο τον σοβαρό δημοσιογραφικό κόσμο, οι μεγάλες εφημερίδες έχουν συγκεκριμένο πολιτικό προφίλ. Με σεβασμό στη δημοσιογραφική
δεοντολογία και κατ΄επέκταση τους αναγνώστες τους, διατηρώντας την ανεξαρτησία τους, στηρίζουν συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα.

Οι γνωρίζοντες, έχουν ξεκάθαρο στο μυαλό τους, για παράδειγμα, τι θα διαβάσουν περίπου, όταν πιάνουν στα χέρια τη Liberation και τι όταν ξεφυλλίζουν τη Le Figaro. Όπως επίσης, ξεκάθαρο είναι τι θα διαβάσεις στην The Guardian και τι στην The Daily Telegaph. Ακόμα και σε χώρες με μικρότερη παράδοση στον Τύπο, από αυτή της Γαλλίας και της Βρετανίας, οι αποχρώσεις είναι ξεκάθαρες.

«Προς συντρόφους (εν όψει του 2016)»


γράφει ο Γιάνης Βαρουφάκης

To 2015 θα μείνει στην ιστορία για την Ανοιξη της Αθήνας, καθώς και για την ήττα που έφερε τη συνθηκολόγηση του καλοκαιριού.

Θα το θυμόμαστε για το απερίγραπτο κουράγιο ενός λαού που, μετά από πέντε χρόνια κοινωνικής κατάρρευσης, και παρά την τρομοκρατία της σιδηρόφρακτης τρόικας, των ΜΜΕ, των κλειστών τραπεζών, μας έδωσε το θρυλικό εκείνο 62%.

Σε πείσμα της απογοήτευσης και της εσωστρέφειας που έφερε ο θρίαμβος της τρόικας, το 2015 αξίζει να παραμείνει στη συνολική μνήμη, Ελλήνων και Ευρωπαίων, ως μια στιγμή περήφανης αντίστασης στον ανορθολογισμό της επίσημης Ευρώπης.

«Αν ο Ερντογάν δεν ήθελε, δεν θα παίρναγε στην Ελλάδα ούτε μύγα»

Προσφυγόπουλο από τη Συρία στις ακτές της Κω
AP Photo/Alexander Zemlianichenko
Τον λένε Οσμάν. Ή κάπως έτσι συστήθηκε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Είναι ένας από τους κορυφαίους της τουρκικής μαφίας που διαχειρίζεται μετανάστες και πρόσφυγες
στη γειτονική χώρα.

Δεν κρύβεται… «Αν η τουρκική κυβέρνηση δεν ήθελε να κάνουμε τη δουλειά που κάνουμε, εμείς δεν θα μπορούσαμε να περάσουμε στην Ελλάδα ούτε μύγα» λέει αφοπλιστικά.

Διατηρεί ένα μαγαζί στη Σμύρνη που πουλάει τρόφιμα. Ένα μεγάλο μπακάλικο στο Μπασμανέ, τη συνοικία των Ρωμιών και των Εβραίων πριν το 1922 που σώθηκε από τη φωτιά. Οι Τούρκοι τη συνοικία την αποκαλούν «Δαμασκό». Όπως λένε, «εδώ έχει πιο πολλούς Σύρους απ’ ό,τι στη Συρία».

Χρ. Βερναρδάκης: Στις ισπανικές εκλογές δεν υπήρξε η συντριβή που συνέβη στην Ελλάδα το 2012 (ηχητικό)

Ο αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης μιλά στο Κόκκινο και την Ευγενία Λουπάκη για τις Ισπανικές εκλογές, με ποιους ρυθμούς αλλάζει η Ευρώπη και αναλύει - συγκρίνει τις ισπανικές εκλογές με εκείνες στην Ελλάδα το 2012.

Ο ίδιος δήλωσε για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης : «Υπάρχει αλητεία! Δεν πρέπει να φύγεις. Αυτές οι σκληρές νεοφιλιλεύθερες πολιτικές είναι μύθος. Έχουν βαθύνει την ταξική διαστρωμάτωση και αντιπαλότητα».

Ο κ. Βερναρδάκης τόνισε ότι η αντίληψη που επικρατούσε μέχρι πρόσφατα για την κατάρρευση των Podemos, εξαιτίας της συνθηκολόγησης του ΣΥΡΙΖΑ διαψεύστηκε και παραλλήλισε την ανατροπή στο κομματικό σύστημα με τον «εκλογικό σεισμό» στην Ελλάδα του 2012.

Αλλάζει πράγματι κάτι στην Ευρώπη;

γράφει ο Τάσος Παππάς


Σκίτσο του Μιχάλη Κουντούρη
Ένα από τα βασικά λάθη που διαπράττουν οι ηγέτες, όταν νιώθουν στριμωγμένοι και αναζητούν απεγνωσμένα μια ελπίδα για να πιαστούν ώστε να πάρουν ανάσες και
κουράγιο, είναι να μπερδεύουν την επιθυμία τους με την πραγματικότητα.

Ανθρώπινο. Το έχουμε δει πολλές φορές να συμβαίνει.


Το επικίνδυνο είναι να τους γίνει έμμονη ιδέα και να συνεχίσουν να πορεύονται όχι με βάση αυτό που υπάρχει αλλά με βάση αυτό που νομίζουν ότι υπάρχει.

Ασφαλιστικό: Μπορούμε χωρίς ελλείμματα και χωρίς μειώσεις συντάξεων!

Έχουμε ποσοτικοποιημένη πρόταση που αποδεικνύει ότι με συγκεκριμένες παρεμβάσεις, θεσμικές και διαρθρωτικές, το ασφαλιστικό σύστημα μπορεί να γίνει βιώσιμο και αποτελεσματικό, χωρίς να καταφύγουμε για άλλη μια φορά σε μειώσεις συντάξεων, κύριων και επικουρικών, τονίζει στην "Αυγή" της Κυριακής ο καθηγητής του Πάντειου Πανεπιστημίου και εκ των πλέον έγκυρων αναλυτών του ασφαλιστικού Σάββας Ρομπόλης.

Στη συνέντευξή του προτείνει σειρά μέτρων που εμπεριέχονται σε μελέτη που αποτυπώνει με αναλογιστική τεκμηρίωση τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού μέχρι και το 2050, ενώ ταυτόχρονα αντιμετωπίζει τα ελλείμματα της επόμενης δεκαπενταετίας, μέχρι και το 2032.

συνέντευξη στον Ανδρέα Πετρόπουλο

Νεοφιλελεύθερος κρατισμός, η διαχρονική ιδεοληπτική "προσφορά" τού μητσοτακέικου...

Αν δώσει κανείς σημασία στη μιντιακή προπαγάνδα, θα πιστέψει ότι ο Κ. Μητσοτάκης είναι ένας πολιτικός ο οποίος εμφανίζεται για πρώτη φορά στο προσκήνιο κι ο οποίος
είναι ο νέος Ελ. Βενιζέλος, ο εθνικός αναμορφωτής δηλαδή που, έστω και στα χαρτιά όπως κι ο "πρωτότυπος", θα δημιουργήσει την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών.

Κατανοώ την αγωνία των διαπλεκόμενων μέσων ενημέρωσης να πετύχουν την πρώτη τους νίκη από το μακρινό 2012:

οι απανωτές ήττες τους στις ευρωεκλογές τού 2014, στις δύο βουλευτικές εκλογές τού 2015, στο δημοψήφισμα και η πιο πρόσφατη με την πανωλεθρία Τζιτζικώστα τα έχουν οδηγήσει να πιάνονται από όπου βρουν μήπως και σταυρώσουν μια επιτυχία...

Καλά θα πάνε

γράφει ο Θανάσης Καρτερός

Αισιόδοξος εμφανίστηκε ο Τσίπρας στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο της χρονιάς, όπου έθεσε τους στόχους για το πρώτο εξάμηνο του 2016.

Αισιόδοξος και για την απαλλαγή από την επιτροπεία, και για τις συντάξεις, και για την εκκαθάριση του τηλεοπτικού τοπίου, και για τη μεταρρύθμιση στην Υγεία, και για μια σειρά άλλες εκκρεμότητες.

Αισιόδοξος και για την κυβερνητική σταθερότητα και την αποτυχία των σχεδίων που θέλουν οικουμενικές και άλλες τερατογενέσεις, για να επαναλάβουμε τα λόγια του. Αισιόδοξος και για τη στήριξη της κοινωνίας στην προσπάθεια της κυβέρνησής του.