Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2015

Ύστερα ήρθε ο κουβάς

γράφει ο Θανάσης Καρτερός

Γιατί υπέστη τόσο συντριπτική, ταπεινωτική θα λέγαμε, εκλογική ήττα η ΛΑΕ;

Δεν είναι δουλειά μας, θα πείτε, να ασχοληθούμε με όσα οδήγησαν στον κουβά όσους πήραν την πρωτοβουλία να αποσχιστούν από τον "εναπομείναντα". Δουλειά τους είναι.

Κι όμως, επειδή τα διασπαστικά παθήματα καλό είναι να γίνονται ενωτικά μαθήματα, έχει τη σημασία του να επισημάνουμε μερικά από τα στοιχεία που εξασφάλισαν την αυστηρή εκλογική τιμωρία της ΛΑΕ.

Η αριστερή παρένθεση άνοιξε

γράφει ο Γιώργος Μουργής

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, της Αριστεράς στις εκλογές της 20 Σεπτέμβρη δε χαρίζεται σε όποιον δεν το αξίζει.

Όχι από ρεβανσισμό ή υπεροψία, απλά γιατί
έχει ονοματεπώνυμο και υπογραφή.
Η πολιτική χαρτογράφηση έβαλε την τελική σφραγίδα.


Η νίκη αυτή ανήκει στην καθημαγμένη κοινωνία. Αυτή επέλεξε να ανοίξει την παρένθεση όπως αρμόζει στην Αριστερά.

Έλαβαν ό, τι τους άξιζε

γράφει ο Γιώργος Ανανδρανιστάκης


Επιτρέψτε μου λίγα λόγια για τους ηττημένους ή τους ολιγότερο νικητές των εκλογών.


Για τους νικητές που θα συγκυβερνήσουν, το μόνο που έχω να πω είναι «ούτε ψύλλος στον κόρφο τους».

Νέα Δημοκρατία: Με τη συμπαράσταση των συστημικών ΜΜΕ και των συστημικότατων δημοσκόπων, ο Μεϊμαράκης προσπάθησε να νεκραναστήσει τη Ν.Δ. και το μόνο που κατάφερε ήταν να ξεπεράσει σε ύψος τον Σαμαρά κατά 0,3%. Χέζε ψηλά κι αγνάντευε, Βαγγέλη μου. Το φουντωτό μουστάκι της στάνης δεν μπόρεσε να κρύψει το μοχθηρό και εκδικητικό πρόσωπο μιας Δεξιάς που ακόνιζε τα δόντια της για να ξαναδαγκώσει το παχουλό φιλέτο της εξουσίας.

Τέρμα η γωνία, κουφάλες

γράφει ο Θανάσης Καρτερός

Κυρίες και κύριοι της αρπαχτής, της διαπλοκής, της ρεμούλας, των σούξου μούξου κυκλωμάτων, της εξουσιαστικής μονιμότητας, της μόνιμης
εξουσιαστικότητας, της αβρής Ν.Δ., της σκληρής Ν.Δ., της κουτσαβάκικης Ν.Δ., των ποταμηδόν παρατασσόμενων, των παροχθίως συμπαρατασσόμενων:

Δυστυχώς μπλέξατε με τα κωλόπαιδα. Ο αγύρτης επικεφαλής τους ξαναμπαίνει σήμερα στο Μαξίμου. Και θα πρέπει να το πάρετε πια απόφαση, ότι ήρθαν για να μείνουν.

Ας μην είμαστε εμπαθείς, εντάξει. Αλλά δεν μπορούμε να είμαστε και απαθείς.