γράφει ο Θανάσης Καρτερός
Λυγίζαμε κάποτε την ποίηση προς τα μας, για να αισθανθούμε τη θερμοκρασία της. Τώρα λυγίζουμε εμείς προς την ποίηση.
Γιατί μας χρειάζεται, για να καταλάβουμε. Με λογική κι ευαισθησία. Να απλώσουμε την καρδιά μας στον ήλιο των στίχων και το μυαλό μας στην πέτρα της αλήθειας, για να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις.
Λοιπόν, όμορφη είναι αυτή η στιγμή να σας μιλήσω. Και πρέπει να τελειώνουμε με το πένθος - η ζωή δεν πρόκειται να ασχοληθεί με τη μελαγχολία μας.
Λοιπόν, όμορφη είναι αυτή η στιγμή να σας μιλήσω. Και πρέπει να τελειώνουμε με το πένθος - η ζωή δεν πρόκειται να ασχοληθεί με τη μελαγχολία μας.