της Γιώτας Καραδήμα
Οι ασφυκτικές πιέσεις των πολυεθνικών των γενετικώς τροποποιημένων, που επί χρόνια ασκούνται στην Ε.Ε., «έπιασαν τόπο». Η Ε.Ε. μέχρι στιγμής, παρά τις όποιες διαφωνίες στο εσωτερικό της, είχε καταφέρει να κρατήσει -με ελάχιστες εξαιρέσεις- τις «μεταλλαγμένες» καλλιέργειες έξω από το έδαφός της.
Ωστόσο, το οχυρό αυτό στις 13 Ιανουαρίου έπεσε: ψηφίστηκε από το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η δυνατότητα κάθε κράτους μέλους να αποφασίζει μονομερώς, για το αν θα επιτρέψει την καλλιέργεια Γ.Τ.Ο. στην επικράτεια του. Πρόκειται για «εθνικοποίηση των απαγορεύσεων», όπως δηλώνει η Βάσω Κανελλοπούλου από το Πελίτι σε σχετικό άρθρο.
Με μια επιπόλαιη ματιά, η αναθεώρηση αυτή φαίνεται να ευνοεί την κάθε χώρα, αφού θα μπορεί να υψώνει το «όχι» της, εάν το επιθυμεί. Είναι όμως έτσι;
Πάνω σε ποια βάση θα μπορούν τα κράτη να απορρίπτουν την καλλιέργεια των «μεταλλαγμένων»; Στον τομέα της υγείας, το πάνω χέρι θα έχει η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA). Έχουμε όμως ήδη δει, ότι η ίδια αρχή έχει περιορίσει τις έρευνες για τις επιπτώσεις στην υγεία στους τρεις μήνες, ενώ οι καρκινογενέσεις και οι δυσμενείς επιπτώσεις στα πειραματόζωα εκδηλώνονται από τον 4ο μήνα.