γράφει ο Δημήτρης
Βάσσιος
Καλή χρονιά σε όσους πασχίζουν κι αξίζει να την έχουν! και φαντάζομαι ότι καταλάβατε. Δεν πρόκειται να σεβαστώ τις "μέρες πού 'ναι". Δεν έπιασα πρωτοχρονιάτικα την πένα για να χαϊδέψω αυτιά - κι όποιος με γνωρίζει...
κατανοεί τι ο γράφων εννοεί.Δεν θέλω να κάνω ανασκόπηση ή επισκόπηση ούτε ν' αποφύγω τα μελλούμενα. Δεν μπορώ να αγνοήσω όμως ότι η χρονιά έφυγε με δύο ναυάγια: ένα των ανθρώπων στα παγωμένα νερά της Αδριατικής κι ένα των μισανθρώπων του μνημονιακού μπλοκ εξουσίας στην παγωμένη Αθήνα της αιθαλομίχλης.
Κι αν από τη μια το μυαλό και η καρδιά μου είναι σε όσους επέβαιναν στο Norman Atlantic, πετάω τη σκούφια μου για την κοινοβουλευτική ανατροπή της μνημονιακής συγκυβέρνησης. Επειδή ακριβώς αυτή η κυβέρνηση -αλλά και οι προηγούμενες- πριν βουλιάξει η ίδια, συνειδητά έριξε στα βράχια την Ελλάδα και μια ολόκληρη κοινωνία.
Το ζητούμενο βέβαια δεν είναι τα συναισθήματά μας από το ναυάγιο της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, αλλά να αναλογιστούμε κατά πόσο αυτή ήταν ωφέλιμη για την κοινωνία στο σύνολό της, ποιους αφορά θετικά ή αρνητικά και -άρα- ποιοι θα προστρέξουν για να το ρυμουλκήσουν.