Κώστας Φιλίνης (1921-2014)
Με ένα γλυκόπικρο συναίσθημα αποχαιρέτησαν χθες όλες οι γενιές των αριστερών τον Κώστα Φιλίνη. Πικρό, ασφαλώς, για την απώλεια και το κενό που αφήνει πίσω της. Αλλά και γλυκό της ευγνωμοσύνης. Για όλα εκείνα που έμαθαν κοντά του εκείνοι που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν από κοντά.

Να γνωρίσουν τον ατρόμητο αγωνιστή της παρανομίας και των φυλακών. Το κοφτερό πολιτικό μυαλό και συγγραφέα της "Θεωρίας των παιγνίων". Τον ανιδιοτελή άνθρωπο που, μια ζωή, έβαζε μπροστά το "εμείς" από το "εγώ". Τον προσηνή σύντροφο της διπλανής πόρτας, που πάντα περιέβαλλε με προσοχή τους νέους και τις αγωνίες τους.

Έτσι εξηγείται και η χθεσινή προσέλευση όλων των γενεών: Η γενιά των αντιστασιακών, που με τον Κώστα Φιλίνη στους κόλπους της έδωσε τη μάχη στα χρόνια της Κατοχής. Η γενιά των σκοτεινών μετεμφυλιακών χρόνων, με τον αγώνα να διεξάγεται σε συνθήκες απόλυτης παρανομίας και πραγματικού κινδύνου για το αγαθό της ζωής. Η γενιά του αντιδικτατορικού αγώνα. Οι σύντροφοι του ΚΚΕ Εσωτερικού και, μετά, των μεταπολιτευτικών κομμάτων της κομμουνιστικής ανανέωσης.